ชีวิตคนเที่ยวกลางคืน

ชีวิตคนเที่ยวกลางคืน
เกาะติดชีวิตคน(เที่ยว)กลางคืน
เนื้อหาในบล็อกนี้เหมาะสำหรับผู้อ่านที่มีอายุ 18+ขึ้นไป
ปิดแล้วไปไหน
หากชีวิตกลางวันเปรียบเสมือนถนนลาดพร้าวในเย็นวันศุกร์สิ้นเดือนที่ฝนตกกระหน่ำแล้ว
ชีวิตในเวลากลางคืนก็น่าจะเปรียบได้กับถนนวิภาวดีในช่วงปีใหม่หรือสงกรานต์ที่ว่างโล่ง
จึงไม่แปลกใจที่ใครต่อใครก็หลงรักชีวิตกลางคืน (แต่ต้องตื่นกลางวัน) อย่างช่วยไม่ได้

1. ผมก็เป็นอีกคนที่ตกหลุมรักช่วงเวลาที่พระอาทิตย์เข้านอนครับ เพราะจะทำอะไรๆ มันก็ช่างสะดวกดายเสียจริง ไม่ว่าจะเรื่องงานหรือเรื่องเที่ยว เพราะตอนกลางคืนจะทำงาน คิดงานอะไร ก็เงียบสงบดีเหลือเกิน หรือจะไปเที่ยวไหนต่อไหน ถนนก็โล่งเป็นบ้า นั่งแท๊กซ๊ไม่กี่สิบบาทก็ถึงจุดหมายปลายทางซะแล้ว มันดีแท้ๆ

2. แต่ชีวิตกลางคืนก็ไม่ได้ง่ายดายทุกอย่างนะครับ อย่าเพิ่งเหมาว่าผมหมายความอย่างนั้นร้อยเปอร์เซ็นต์ เพราะตราบใดที่คุณยังไม่สุด (หมายถึงการเที่ยวกลางคืนนะ) เมื่อนั้น การหาร้านไปต่อในเวลาค่ำคืนมันช่างยากเย็นเสียนี่กระไร และยิ่งในช่วงที่เวลากระชั้นเข้ามา ร้านรวงต่างๆ ก็ทยอยปิดกันไปเรื่อย ยิ่งคุณเสียเวลาเถียงกับเพื่อนๆ ว่าจะไปไหนดี นั่นแหล่ะยิ่งทำให้จุดหมายของคุณน้อยลงไปเรื่อยๆ

3. และนั่นก็คือที่มาของเรื่องที่ผมจะมาเล่าสู่กันฟังว่า หลังจากผับดังย่านทองหล่ออาร์ซีเอปาร์เจโร่เลิกแล้ว แต่คุณและเพื่อน (หรือหญิงที่เพิ่งขอพินBBมาได้) ยังไม่อยากกลับบ้าน นอกจากร้านข้าวต้มอาเฮียที่คุณๆ ชอบไปกันแล้ว มีที่ไหนที่คุณจะพาหญิงไปต่อแบบเนียนๆ ได้บ้าง ตามผมมาเลยครับ

ปล.ถ้าหญิงอยากไปร้านข้าวต้มจริงๆ ก็กดปิดหน้าต่างนี้ไปเลยครับ และผมแนะนำให้บล็อคBB ของเธอไปด้วยเลย

4. สถานที่แรกที่ผมอยากแนะนำแต่ก็กลัวจะเป็นการสอนสังฆราชให้ว่ายน้ำ แต่ก็ไม่อยากพลาด (ตกลงมึงจะเอาไงกันแน่วะ) นั่นแหล่ะครับ ก็เพราะเป็นที่ที่ไนท์ไลฟเออร์ส่วนมากรู้จักกันดีอยู่แล้ว นั่นก็คือ นัวร์ (Noir) ผับตื๊ดๆ ที่อยู่ชั้นใต้ดินของโรงแรมดิเอมเมอร์รัลด์ ถนนรัชดาครับ นักเที่ยวกลางคืนส่วนใหญ่ที่มาต่อที่นี่มาจากทุกสารทิศครับ ไม่ว่าจะเป็นอาร์ซีเอ ทองหล่อ เอกมัย สะพานควาย?!? นั่นแหล่ะครับ เอาง่ายๆ ว่าที่นี่เปรียบเสมือนเมกกะแห่งการเที่ยวกลางคืน คุณสามารถพบหญิงหน้าตาเหมือนดาราแต่ดูเมายา หนุ่มๆ กลัดมันที่กะมาเกี่ยวหญิง เกย์เฒ่าเจ้าเล่ห์ หรือแม้แต่เด็กนั่งดริงค์ไนท์คลับผับเทคมากมาย มากองรวมอยู่ที่นี่ครับ
ล่าสุด นัวร์โดนสั่งปิดไปเพราะอะไรก็ไม่ทราบได้ และล่าสุดกว่า มีผีพรายกระซิบว่า เมื่อไหร่ที่มีผบ.ตร.คนใหม่ เมื่อนั้นนัวร์จะกลับมาอีกครั้ง

5. ที่ต่อไปที่ไม่อยากให้พลาดกันเลยจริงๆ เพราะหญิงแหล่มมาก นั่นก็คือ WIP บางคนอ่านว่าวิบ บางคนก็วีไอพี แต่ช่างมันเต๊อะ ในเมื่อเข้าไปแล้วก็เมาเหมือนกัน จะเรียกอะไรก็ตามใจครับ
พิกัดของ WIP อยู่ในตึกลิเบอร์ตี้ ใช่แล้ว ก็ทีเดียวกับแจ่มบาร์ (จะเก่าไปไหน) บอมเบย์ (นี่ก็เก่า) และอื่นๆ อีกมากมาย มีครั้งนึงผมกับเพื่อนเคยขับรถหลงเข้าไปในตึกลิเบอร์ตี้ ประมาณสี่ทุ่มกว่า ยามที่เฝ้าตู้ทำหน้าตกใจเหมือนเห็นหลินปิงพูดได้ แต่ก็ไม่วายเก็บตังค์ค่าจอดรถไปอีกสี่สิบบาท เพื่อที่จะให้ผมและเพื่อนเข้า ไปพบกับตึกร้าง
ใช่ครับ WIP ก็โดนปิดไปเหมือนกับนัวร์ด้วยเหตุและผลที่ใกล้เคียงกัน ผมกับเพื่อนมองหน้ากันเลิ่กลั่ก ไม่ใช่ว่าไม่มีที่ไปนะครับ แต่ว่าบัตรเหล้าที่อยู่ในมือมันหมดอายุวันนั้นพอดี เสียดายฉิบเป๋งครับ แต่ว่าชีวิตก็ต้อง keep drinking กันต่อไป พอวันเวลาผ่านไป ผมก็ลองไปดูอีกที ปรากฎว่าเปิดแล้วครับ WIP คืนชีพ และที่ปาฎิหารย์กว่านั้นก็คือ บัตรเหล้าที่หมดอายุของผมดันเสือกทะลึ่งยังใช้ได้อยู่ด้วยครับ เมพขิงๆ ของแท้

6. ที่ที่สามที่อยากนำเสนอ หลายคนฟังชื่อแล้ว เอ๊…กูไปจะโดนหลอกไปทำสวนหรือเปล่าวะ…เพราะมันชื่อ ลีลาวดีครับ ชื่อเต็มๆ ว่า ครัวลีลาวดี โลเกชั่นระบุไว้ว่าอยู่ซอยข้างเดอะมอลล์ งามวงศ์วาน หลายคนทำหน้าหมาสงสัยอีก เชื่อผมเหอะครับ ย่านนนทบุรีนั้นก็มีทีเด็ดเหมือนกัน
ครัวลีลาวดีนี่ก็เปิดดึกปิดเช้าอีกเช่นกันครับ เป็นผับตื๊ดๆ ที่มีเด็กดริงค์ มาร์กกี้โต๊ะสนุ้ก โคโยตี้ย่านๆ นนทบุรี บางบัวทอง และอะไรเทือกๆ นั้นมาสิงสู่ไม่น้อยเหมือนกัน รวมๆ กันแล้วผมว่า มาที่นี่แล้วก็ไม่ต้องไปโคโยตี้อีกเป็นเดือนได้เลย ค่าเสียหายที่นีไม่แพงเท่าสองที่แรกเพราะอยู่ชานเมือง แต่ว่าเปิดเพลงได้สะเด่าดีแท้ ล่าสุดที่ผมไปนั้น มีดีเจชื่อ ไวตามิน เอ มาเปิดแผ่น แค่นี้ก็บอกได้คำเดียวว่า สะเด่าไปเลยอีน้อง

7. และที่สุดท้ายที่ผมขอฝากไว้ในง่ามขาของคุณๆ แม้จะขึ้นต้นว่าครัว เหมือนกับลีลาวดี แต่ว่าลีลานั้นคนละเรื่องกันเลยครับ ถ้าเปรียบครัวลีลาวดีเป็นมวยเอาท์บ๊อกเซอร์ วนๆ แย๊บๆ เน้นความสวยงาม ครัวกันเองที่ผมหมายถึงนี้ ก็คงเป็นมวยไฟเตอร์ หมัดหนัก ตายเป็นตายเลยครับ
พิกัดของครัวกันเองนั้นอยู่ถนนสุทธิสารครับ ก่อนถึงร้านนวดโดยสาวสวยพริตตี้ที่คุณๆ คงรู้จักกันดี บริกามของครัวกันเองนั้นไม่มีอะไรสลับซับซ้อน เข้าไป นั่ง สั่งชาร้อน (ถ้าหิวข้าวมีอาหารบริการ ครัวยังไม่ปิดครับ ผมเคยไปตีสามยังสั่งอะไรมากินได้อยู่เลย) แล้วก็รอ สักพักจะมีมาม่ามานั่งคุยด้วย ถ้าคุณสนใจก็จัดไปครับ ไถ่ถามราคาน้องๆ กันได้ตามอัธยาศัย ส่วนใหญ่ก็ 2,000-3,000 แต่จะรวมค่านู่นนี่นั่นด้วยหรือเปล่า คุณต้องถามกับมาม่าหรือน้องๆ เองครับ (เพราะผมก็จำไม่ได้) หลังจากตกลงค่าเสียหายได้ คุณต้องพาร่างตัวเองไปยังโรงแรมที่อยู่ในซอยถัดไปไม่ไกลนะครับ ถ้าไม่มีรถ ด้านหน้ามีแท๊กซ๊วิ่งกันยังกะปลาไหล ไม่ต้องห่วงเรื่องการเดินทาง
เอ..ว่าแต่ ผมบอกไปหรือยังครับว่า ครัวกันเองเนี่ย เค้าไม่เปิดเพลงแดนซ์นะครับ ก็คุณอยู่กับน้องสองคนจะให้เปิดเพลงแล้วแดนซ์ก็ยังไงอยู่ รีบโซ้ยแล้วรีบกลับบ้านนอนดีกว่าครับ
ที่มา http://mynightlife.exteen.com/
**********************************************************

บทเรียนเที่ยวกลางคืน
8 บทเรียนชีวิต จาก… การเที่ยวกลางคืน
การ เที่ยวกลางคืนไม่ใช่การฆ่าเวลาเอาลมหายใจไปสูดกลิ่นเหล้าเคล้าบุหรี่ให้ เสียไปเปล่าปลี้ไร้ซึ่งประโยชน์ไปวัน ๆ ถ้าหากคุณเก็บเกี่ยวอะไรบางอย่างที่นอกเหนือจากตำราเรียนให้ได้…ก็คงจะดี ไม่น้อย

พลิกวิกฤติ…เอ๊ย โอกาสในการเที่ยวเตร่ยามค่ำคืนมาเป็นบทเรียนชีวิตสอนใจ ที่หาไม่ได้ตามสถาบันการศึกษาดีกว่า เราสรรหาบทเรียนที่ว่า ที่คุณสิงห์นักเที่ยวสามารถหาได้ในบรรยากาศยามออก ร่ำสุราและ ดึ๊ง ดึง ดึง ดึง…ดังต่อไปนี้

บทที่ 1 : เงินซื้อความสุขไม่ได้
แน่ นอนคุณสมบัติของ เงิน สามารถเปิดเหล้าให้คุณเมามายได้ตลอดทั้งคืน หากแต่มันไม่สามารถซื้อความสุขที่ยั่งยืนได้ เป็นบทเรียนที่นักเที่ยวกลางคืนรู้อยู่แก่ใจลึก ๆ ทุกคน ทว่าความสุขฉาบฉวยอันนี้คว้าได้ก็ควรคว้าไว้ก่อนตอนนี้ มีบทเรียน อย่างหนึ่งที่เคยเกิดขึ้นจริง และคุณจะได้เรียนรู้ หากวันใดที่คุณไร้เงินตราหนาหนักเหมือนแต่ก่อน พร้อม ๆ กับมิตรภาพก็ห่างหายไปพร้อม ๆ กับเงินก้อนนั้นด้วย ยามนั้นคุณจะรู้ว่า เงิน ซื้อความสุขไม่ได้จริง ๆ ปิ๊งๆ

บทที่ 2 : ลุคส์ นั้นสำคัญไฉน
สำคัญ แน่ ๆ สำหรับนักเที่ยวตัวจริง ภาพลักษณ์สำคัญพอ ๆ กับเงินนั่นล่ะ วิถีชีวิตของคน ชอบย่ำราตรีจะว่าไปก็ตื้นเขิน คนบางคนก็อาจจะตัด สินใจผู้คนที่พบเห็นจากภายนอกเป็นอย่างแรกและอย่างเดียว เนื่องจากเป็นช่วงเวลาสั้น ๆ ที่ได้พบกัน แน่นอนสาวเปรี้ยวจี๊ด นุ่งวับแวมกับชายหนุ่มหล่อล่ำพกซิกซ์แพ็กมาเป็นมัด ย่อมดึงดูดสายตาจากผู้คนกว่าสาวแว่นเตอะ หนุ่มตาตี่ ไม่มีดั้งอยู่แล้ว นี่คือบทเรียนที่ทำให้เราได้เรียนรู้ว่า หน้าตาดี บางทีก็สำคัญในบางช่วงเวลา มันเป็นโอกาส เป็นสะพานให้เราพบเจอผู้คน หากแต่ต่อจากนั้น เป็นหน้าที่ของสมองที่ต้องทำงานบ้างแล้ว เหอๆๆ

บทที่ 3 : ความมั่นใจคือพระราชา
บท เรียนนี้สอนเลยว่า ความหงิม ความติ๋ม ความเชย ให้เก็บไว้ที่บ้านอย่าพกมาด้วย หากอยากแจ้งเกิดในที่เที่ยว ทำชิลล์ ชิลล์ ขำ ๆ หน้ามึน ปล่อยมุกหน้าตาย เป็นนโยบายเด็ดที่ควรนำมาใช้ รูปไม่หล่อ ไม่ขาวหมวย พ่อไม่รวย ไม่ได้จบนอก แต่ความมั่นใจนี่ล่ะที่จะจุดคุณให้แจ้งเกิดได้ อย่าจริงจังกับชีวิตเกินไปยามไปเที่ยว ต่อให้โลกจะอยู่ในภาวะหรือประสบภัย แล้ง ภูเขาไฟที่อินโดฯกำลังระเบิด ปัญหาทุกอย่างให้ลืมไว้ชั่วคราว ความกังวลจะดึงพลังความมั่นใจไปหมด win

บทที่ 4 : ยศถาบรรดาศักดิ์มีไว้เชิด
พูด ง่าย ๆ หัวโขน หรือ หน้าที่ตำแหน่งการงานที่คุณสวมไว้นี่ล่ะ จะเห็นสัจธรรมและมีค่าที่แท้จริงก็ต่อเมื่อคุณหลงอยู่ในวังวนแห่งแสงสีอย่าง ถอนตัวไม่ขึ้น แม้โลกแห่งความจริง หน้าที่การงานจะนำมาซึ่งความเหนื่อยหนักสากรรจ์เพียงไหนก็ตาม ทว่ามันจะทำหน้าที่ชักนำพาซึ่งโอกาสดี ๆ ในการรู้จักใครต่อ ใคร หนุ่มโสดสาวฮอตประดามีกำลังเฝ้ารอคุณอยู่ใน ผับบาร์ที่คุณเป็นขาประจำ โอ่เข้าไว้ ว่าทำอะไรให้โลก ใบนี้บ้าง มีที่นากี่ไร่ โรงสีกี่โรง แต่จำไว้อีกอย่าง ยาม ที่คุณไม่เหลืออะไร แม้กระทั่งหน้าที่การงาน สัจธรรม จะบังเกิดได้ทันใดเช่นกัน gek

บทที่ 5 : ต้องรู้จักเอาใจ
นอก จากความมั่นใจที่คนที่หน้าไม่ให้แต่ ใจรักควรมีแล้ว ความช่างเอาอกเอาใจ ดูไนซ์และเฟรนด์ลี่สุด ๆ ก็เป็นหนึ่งในบทเรียนที่คุณควรจะเรียนรู้ว่าควรจะทำ ยิ่งเคยชินได้ยิ่งดี จะได้ดูไม่เสแสร้งแกล้งทำ ข้อนี้หมายเหตุโดยเฉพาะหนุ่ม ๆ ที่หน้าแย่ แลจนทั้งหลาย จะจีบหญิงในที่เที่ยว ถ้าไม่มีคุณสมบัติใด ๆ โดดเด่นเลยในชีวิต ให้สุภาพเข้าไว้ เป็นมิตร แล้วก็อย่าลืมทิปเด็กเสิร์ฟหนัก ๆ หน่อย จะได้ดูโดดเด่นเด้งดึ๋งขึ้นมาในสายตาสาว ๆ ขาว ๆ ทั้งหลาย เหนื่อย

บทที่ 6 : เราจะรู้ว่าควรจะจัดการอย่างไรกับจุดมุ่งหมายในชีวิต
สิ่ง สำคัญในการเที่ยว ไม่ควรปล่อยจิตใจให้หลงเหลิงกับแสงสี เป็นเหมือนการทดสอบตัวเองให้เหนียวแน่นกับจุดยืนที่คุณมี ยามโดนแสงสีสาดส่องมาที่ตัว มีหลายคนเที่ยวกลางคืนเพื่อลืมเศร้า แม้จะรู้อยู่แก่ใจว่านี่ไม่ใช่หนทางแก้ปัญหา ทว่า อย่างน้อยก็ทำให้คุณได้ ลืมชั่วครั้งคราว ฉะนั้นคุณควรจะรู้ว่า จะจัดการอย่างไรกับจุดมุ่งหมายในชีวิต ปัญหาก็ยังต้องแก้ไข จำไว้ ความผิดพลาด การพ่ายแพ้ และการถูกปฏิเสธเสียบ้าง มีผลดีต่อจิตวิญญาณของเรา การเสพความเศร้า ทำให้เราได้รู้สึกดีกับความสุขเล็ก ๆ ที่เกิดขึ้น โดยไม่ต้องไปดิ้นรนหาความสุขยิ่งใหญ่ที่หาได้ยากเย็น บางทีก็ไม่มีอยู่จริงด้วยซ้ำ จ๊าากกก

บทที่ 7 : ได้เป็นคนกว้างขวาง
เรื่อง ดีก็มี เรื่องยี้ ๆ ก็เยอะ อยู่ที่เราจะเลือกเก็บเกี่ยวและวางตัว การออกเที่ยวทำให้เราได้รู้จักผู้คน แม้จะฉาบฉวยก็ชื่อว่าได้รู้จักไม่ใช่เหรอ ดีกว่าอยู่ในกะลาล่ะน่า ออกจากกะลามาเป็นกบกลางคืนบ้างก็ได้ ทั้งยังได้เรียนรู้คนจากร้อยพ่อพันแม่ด้วย หลาย ๆ คนได้ไอเดียเด็ด ๆ จากการเที่ยวมาก็เยอะ ได้รู้จักคนจากหลากร้อยวงการมารวมตัวกันแลกเปลี่ยนเบอร์โทรฯ เอ๊ย ความคิดเห็นกัน เป็นเรื่องดี ๆ ที่ควรเรียนรู้ไว้ smoke

บทที่ 8 : ทำให้เรารู้ว่า ไว้ใจใครได้บ้าง
หรือ บางทีอาจทำให้เราได้เรียนรู้ว่า ไม่มีใครไว้ใจได้เลยก็เป็นได้ ภายใต้หน้ากากที่ทุกคนสวมเข้าหากัน ไม่มีใครรู้ตื้นลึกหนาบางซึ่งกันและกันได้ดี คุณจะรู้ว่าคุณไม่สามารถไว้ใจคนแปลกหน้าได้เท่า ๆ กับการที่คน ๆ นั้นก็รู้สึกว่าคุณก็เป็นคนแปลกหน้าสำหรับเขาเช่นกัน so sad

ส่งท้ายไว้ว่า แค่อยากให้คุณมีชีวิตไว้เพื่อ ใช้ ออกใช้ชีวิตอย่างมีคุณค่าในหนทางของใครก็ของมันกันดีกว่า
ที่มา FWmail