รักที่เริ่มจาก msn
xjung
เริ่มเมื่อ 4 ปี ก่อนได้มั่ง ตอนนั้นผมอายุ 29 [แก่ไปป่าวไม่รู้อิอิ]
พอดีเป็นพวกชอบเล่นเกมเล่นคอมทุกวัน
วันนั้นมีสาวคนหนึ่งแอสเข้ามาก็คุยกันวันแรกก็ไม่มีไรมากก็คุยฮ่าๆขำๆ
คุยฮ่าๆขำๆอยู่เปงเดือน ก็ขอเบอร์โทร โทรคุยกันมั่ง[ตอนนั้นโสด]
เมลหากันเล่น m กันทุกวันนั้นคือปีแรกที่รู้จักกัน
แค่คุยกับคุยเห็นหน้ากันก็ผ่านกล้องผ่านรูปคุยอยู่เป็นปีไม่ได้เจอตัวกัน
แต่ด้วยงานที่ทำต้องเดินทางบ่อยไปเกือบทุกจังหวัดของประเทศไทย
ก็มีไปเรื่อยๆ ถึงจังหวัดไหนก็นะ ซัก 1-2คน ไม่ได้ซื้อนะ
แต่อาศัยจีบเอา[แบบว่าคารมณืกะหน้าตาไปวัดได้ ]
ช่วงนั้นก้ไม่ได้สนใจอะไรเค้า
ก็รู้ว่าเค้าก็มีแฟนพอเริ่มปีที่2ตอนนั้นไม่ได้คุยหรือโทรหากันก้หลายเดือน
คือเค้าหายไป เอง เราก็นะด้วยความที่มนุษย์สัมพันดีก้มีคนเข้ามาอยู่ด้วย
เป็นสาว เค้าเดือดร้อนมาเราก็ผู้ชายใจอ่อนกะผู้หญิง
เลยไห้อยู่ด้วยที่ กทม อยู่กันไปซักพัก น้องคนที่เคยคุยกันเค้าก็โทรมา
เราก็คุยกันเหมื่อนเดิมอีก แต่ช่วงนั้นก็ม่ะได้มีคนเดียวด้วย ก็2-4คน
คบทุกคน ปี ที่2 นี้หละมั่งได้เจอน้องคนที่คุยกันมานานเค้าอยู่ปี2 กว่าๆนี้แหละ
แรกเจอตัวจริงลุ่นมากเลยว่าตัวจริงจะเปงยังไงสวยแค่ไหนพอเจอก้เฉยๆนะ
ก็พอเจอครั้งนั้นเจ้าห่อนก้หายไปอีกซักพักผมก็อยู่กะคนเดิม
แต่ก้แอบๆมั่งจนมาวันหนึ่งประมานปี51 ผมก็บอกกะแฟนที่อยู่ด้วยกันว่าเราเลิกกันเหอะ
อยากอยู่คนเดียว [เลวดีป่ะเอาเพื่อนมาเป็นพยานด้วยนะ]
เค้าก็บอกเลิกก้เลิก แต่รู้เค้าไม่ยอกเลิกหรอก ตอนนั้นเราก้ไม่ได้มีไครหรอกนะ
แค่เบื่อๆอยากอยู่คนเดียวก็เลยย้ายออกไปอยู่คนเดียว [สมใจอยากอิอิ]
พอเริ่มปี52 น้องคนที่เคยคุยเค้าก้โทรเข้ามาประโยคแรกเค้าถามว่ามีไครหรือยัง
เราก็ตอบแบบเต็มปากเลย ว่าโสดสนิทก็คิดว่าเลิกกะคนโน้นแระจะจบไง
แล้วก็เริ่มคบกะน้องเค้าตอนต้นปี 53 ทุกอย่างไปได้สวย ราบรืน
จน ถึงวันเกินของข้าพเจ้ส[วันหมาซวยเพราะปกติเวลาอยู่กะแฟนคนน้องจะปิดเสียงโทรศัพท์
แต่วันนั้นด้วยความประมาทเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น ]ปลายสายถามว่าอยู่ไหน
ไอ้เราก็นั่งอยู่กะน้องเค้า ที่นี้ก็คือต้องเลือกแระว่ะ
[เพราะกะคนเก่าเลิกก็เหมื่อนไม่เลิกงะยังเจอกินข้าวกันมั่งตามป่ะสา]
แฟนเก่าถามว่าอยู่ไหน แฟนคนน้องก็นั่งมองหน้า[แบบจับพิรุส]
ก็เลยตอบไปว่า อยู่กะแฟน 5 5 5 5 งานเข้าเลยที่นี้ แล้วเราก็กดว่าง
หลังจากนั้นก้มีเข้ามาประมาน100 กว่าสาย ไล่หลังมา
แต่ปิดเสียงไว้พอหันหลับมาคนน้องก็ถามว่าไคร โทรมา
ตอบตามความเปงจริงเลยเราคนกล้างะว่า เพื่อนโทรมา [5555]
ที่นี้หังจากนั้น [ผู้หญิงงะเจ้าเล่ห์ทุกคนเลย]น้องเค้าก้เริ่มทำงานโดยการ แอบดูโทรสับเรา
เอาเบอร์ที่ต้องส่งสัยไป แอบโทร แอบคุย หลังจากนั้น งาน เข้าครับพี่น้อง
ทะเลาะครับ ทะเลาะ อีก ทะเลาะทุกวัน ช่วงนั้นส่งสารน้องเค้ามาก
เค้าเศร้าร้องไห้ทุกวัน แบบว่าไม่ได้อยู่ด้วยกัน เครียสจนเค้าจะบ้า
เค้าก็ขอเลิกกะเรา [ครั้งที่ 1 ]เราก็เข้าใจว่าเราผิด ก็เลิก กันไป 2 วัน
เค้าโทรมาบอกทำใจไม่ได้ เราก็เลยได้กลับมา
แล้วก้ฝ่าฟันกับปัญหาตรงนี้จนผ่านมาได้ถึงจะยาก
ถึงจะต้องใช้เวลาไห้เค้าไว้ใจเราอีกก้เหอะก้ผ่านมันมาได้
เราก้อยู่คนเดียวเค้าก็อยู่คนเดียวเราก็มาค้างกะเค้าบ่อยๆ จนมาวัน 1
เค้สก็พูดขึ้นมาว่า เราเลิกกันเหอะ
ตั้วเองมาเอาของๆตัวเองด้วยนะเด๋วจะฝากไว้ข้างล่าง
พอถึงตอนนี้ก้แบบว่า กู งง งะ เกิดอะรขึ้น เราก้ พูดว่า
อืม เด๋วเข้าไปเอา เก็บเสื้อผ้ากลับไปอญุ่ได้2-3วันเค้ากเทรมา
ด้วยคารมดีนิดๆ บอว่าเกิดอะไรขึ้น ขอคุยด้วยหน่อย พอได้เจอทุกอย่าก็ ok
[คงเข้าใจนะเพราะได้เจอเลย ok]ก็รู้ว่าเหตผลที่เลิกครั้งที่2
เพราะกะผมไม่เคยแนะนำหือบอกคนที่บ้านว่าคยกะเค้าอยู่[ไว้ต่อพรุ่งนี้นะคืนนี้เมาแระอ่านๆแก้เซง]
ต่อท้าย #1 4 มี.ค. 2553, 22:46:09 เรื่องยังไม่จบนะ แต่รอวันพุงนี้นะ คืนนี้ขอนอนก่อนภุงนี้เข้า ออฟฟิตอีพ
ต่อท้าย #2 5 มี.ค. 2553, 23:16:44 กลับมาต่อครับนั่งอ่านดูแล้วเมื่อคืนเมามากไปนิดพิมพ์ผิดๆถูกๆยังำงำม่รู้
[ต่อจากตอนที่แล้วนะครับ ลุย]
พอผมบอกเรื่องว่าเรา 2 คนคบกันกับทางบ้านทุกอย่างเลย ok
ก็กลับมาเป็นแฟนกันอีกครั้ง[]ครั้งที่2[]ตอนครั้งนี้มีป้าคนดูแลอพาทเมนม์ให้กำลังใจว่า
ถ้าเกิดเนื้อคู่กันก็คงจะได้กลับมาอยู่ด้วยกันเชื่อซิป้าว่าเธอ 2 คนได้กลับมาอยู่ด้วยกันอีกแน่
ก็เป็นจริงดั่งป้าพูด[ศักสิทธ์]กลังจากนั้นทุกอย่างก็ราบรื่นเรารักกันดี
ดีมากจนไครๆหลายคน บอกว่า คู่ของน้องนี้พี่อิจจาจังรักกันมากเลยงะ
ไปไหนไปด้วยกันตลอดหลังจากนั้นประมานกลางๆปีของพศ.52
[ต้องขออภัยเรื่องตัวเลข พศ.นะครับเมื่อวานเมามากไปนิด]
น้องเค้าต้องเดินทางไปกลับต่างจังหวัดบ่อยๆเพราะคุณย่าของเค้าไม่ค่อยสบาย
โรคคนแก่ ทุกอย่างก็ยังดูดีสำหรับเรา 2 คนแต่ซักพักพอน้องเค้าไปกลับบ่อยๆ
ก็ชักมีอากาศแปลกๆ[เค้าทำงานเปงแบบว่าพริ้ตตี้ประมานเนี้ย]
ไม่เปิดมือถือไม่รับสายเล่นโทรศับท์ไม่ได้เป็นบ่อยมาก
จนเราก็ส่งสัยและถามว่ามีอะไรหรือเปล่าเค้าก็บอกว่าเปล่าไม่มีไรหลังๆ
มีรถมาส่ง บอกเรา ลุง[ดูดิลุงมันอ่อนกว่ากูอีก]
เออ ความรักทำไห้คนตาบอดจริงๆ ลุงก็ลุง 5 5 5+
ทุกอย่างในชีวิตก็เหมื่อนเดิม เหมื่อนว่า รัก กัน แต่มันรู้สึกว่ามีอะไรแปลกๆ
ผมก็ยังเล่นโทรสับไม่ได้เหมื่อนเดิมแต่ของผมเค้าเล่นได้หมด
ถามหมดคนนี้ไครๆ พาสเวอร์ทุกอย่างรู้หมด
ตามไปราวีคนใน msn อีก เลยคิดในใจมันรักกูนี้หว่าก็รู้สึกดีนะตามปะสา
ผู้ชายมีผู้หญิงคอยหึงๆงะอิอิ
ในที่สุดการเลิกกันครั้งที่ 3 ก็เข้ามาในเดือนธันวาคม 2552
[ตอนนั้นเคยถามเค้าว่ามีผู้ชายคนอื่นไหมเค้าบอกว่าไม่มี]
ช่วงหลังๆคุณย่าอาการไม่ดีมาก เค้าก็หายไปบ่อยๆบอกว่ากลับบ้านมั่งไปอยู่กับแม่มั่ง
ราก็นะด้วยความที่รักงะนะ ก็ อืม อืม
ตลอดวันนั้นจำได้ว่าออกไปทำงานตอนเช้าแล้วกลับมาประมานบ่ายๆ
มีข้อความทิ้งไว้ไห้อ่านแปะอยู่ที่หน้าคอม ”
ตัวเอง..เค้าคงยื้อเรื่องของเราไว้อีกไม่ได้แล้ว
เพราะเค้าอาจจะต้องไปจากที่นี้ เค้าอยากให้ตัวเองเข้าใจตอนนี้เค้าต้องกลับไปบ้านอีกแล้ว.
เราดูแลตัวเองให้ดีนะ. เป็นหว่งจำไว้นะ ว่า ถ้าเราคู่กัน เราต้องได้กลับมาอยู่ด้วยกันอีก
เค้าเสียใจ..ที่เรา2คนต้องมาเป็นแบบนี้ แต่สิ่งที่เค้าพูดได้เต็มปาก ว่าที่ผ่านมาเค้ารักตัวเองมาก..
เค้าไม่รู้ว่าจะทำยังไง..เค้าอยากให้เราจบกันด้วยดีนะ..อะไรดี-ดีก็เก็บไว้ ที่ไม่ดีก็ทิ้งมันไป.
ดูแลตัวเองด้วยนะ ตัวเองต้องสู้นะ..กลับไปทำธุระของตัวเองให้เรียบร้อยนะด้วยนะ
ถ้ามีโอกาสเค้าจะไป..วันนี้เค้าต้องกลับบ้านนะ แล้วกลับมาที่นี้วันไหน จะโทรหา
อาจจะไม่ได้โทรหาเราบ่อย เพราะอาจจะยุ่ง สิ่งหนึ่งที่อยากบอก.
เค้าสัญญานะว่าจะไม่ยอมให้ไครมาแตะต้องตัวเค้าได้ นอกจากตัวเอง
รอเค้ากลับมาก่อนนะ เดือนนี้มารอลุ้นกัน .
เค้าจะรอลุ้นเดือนนี้ว่าท้องไม่ท้อง ถ้ามีลูก..คงไม่มีอะไรมาขวางเรา 2 คนได้ระ รู้ ไหม๊
นี้คือข้อความที่ได้อ่าน
[เล่าขาดไปนิด1ก่อนหน้านี้เค้าบอกว่าทางบ้านหาผู้ชายให้เค้า 1 คน
แต่เค้าไม่ได้สนใจไรแต่ก็ขัดใจที่บ้านไม่ได้ด้วย]
พออ่านข้อความที่ทิ้งอยู่จบก็มีอาการเซงจิต
กดโทรสับก่อนเลยมีเสียงผู้หญิงรับสายแล้วบอกว่า
‘ไม่สามารถติดต่อได้ขณะนี้5 5 5+
เค้าออกจากห้องไปตอนปลายเดือนประมานวันที่20 พอปลายเดือน ย่าก้เสีย
เค้ากลับมาเอาชุด แต่ไม่เจอกัน ตอนนั้นคิดแต่ว่า ต้องไว้ใจเค้าซิ
เค้าก็โทรมาถามมั่งว่าเป็นยังไงมั่ง สบายดีไหม เป็นห่วงเหมื่อนเดิมนะ
แล้วจะรีบกลับไป เพราะย่าเสียแล้วเรื่องที่ทางบ้านจัดให้ก็คงจะจบเราก็ดีใจได้แต่รอ
เธอกลับมาวันที่ 1 มกราคม 2553
[ช่วงนั้นร้องไห้บ่อยมากขอบอกผู้ชายตัวไหญ่ๆร้องไห้น่าดูมาก55+]
เค้ากลับมาจำได้ว่าไปดูหนังกัน เรื่อง 32 ธันวา หนุกมาก
ลืมเรื่องที่เคยเศร้าเคยรอแบบไร้ความหวังไปหมดเลยลืมว่าเค้าทำเราเศร้าแค่ไหน ลืมหมดเลย
มีความสุข วันที่ 2อยู่กับเค้าทั้งวัน วันที่ 3 กกลับบ้านไปบวชต้องทิ้งเค้าไว้ กทม 10กว่าวัน
ช่วนไปงานก็ไม่ไป บอกว่าต้อง ฝึกงาน ไกล้จบ เอาๆ ฝึกงานก็ฝึกงานก่อนไปฝากเค้าไว้2-3เรื่อง
อย่าพาผู้ชายคนไหนเข้ามาที่ห้องนี้ โทรหาทุกวันแม้เป็นเพราะก็คุยกันได้แต่จะคุยแบบสงบๆนิด นึง
[ตอนนี้คือเดือนมกราคม][ยังไม่จบเด๋วมาต่อไห้ครับวันนี้วันที่กำลังพิมพ์อยู่ขณะนี้เรื่องของเรามัน…รออ่านนะ]
ต่อท้าย #3 6 มี.ค. 2553, 19:06:36 ช่วงบวชเป็นพระก็ไม่ค่อยสงบเท่าไหรเป็นห่วงเค้าก้โทรคุยกันทุกวัน
ช่วงที่เราบวชเป็นวันเกิดของเค้าด้วยเราก็ได้แต่โทรอวยพร ให้พรแบบพระงะ
เค้าก็บอกไม่ได้ไปไหนวันเกิด อยู่ห้องเราก็เชื่อ หลังจากสึกออกมาก็กลับมาหาเค้าที่ กทม
ชีวิตก็ดูมีความสุขดี วันที่24 เดินทางไปงานแต่งงานเพื่อนที่ใต้
พาเค้าไปด้วย เพื่อแนะนำให้ที่บ้านเค้าก็ถามเรามา 1 คำ ว่าถ้าเค้าไม่ไปละ
ผมก็เลยบอกว่าถ้าเราไม่ไปก็ไม่ต้องไปกันเลยงาน
[ในใจคิดว่ามันต้องมีอะไรซักอย่างพยายามไม่คิดงะนะทั้งๆที่ก็คิด]
ก็เดินทางไปใต้กัน ไปไหว้พ่อไหว้แม่[ดูดีงะ]
ไปงานแต่งงานเพื่อน แล้วก้เทียวพังงา ภูเก็ตต่อ เหมื่อนฮันนี้มูนเลย
กลับมากทมก็อยู่ด้วยกันอีก2-3วันเค้าก็บอกว่าจะไปหาแม่
ช่วงหลังไปหาแม่บ่อยมาก ก้ไปดิ ก้ไปอยู่กะแม่มือถือก็ปิดๆเปิดๆแล้ววันหนึ่งก็มีข้อความเข้ามาว่า
ตัวเองแม่รู้เรื่องที่เราอยู่ด้วยกันแล้ว แม่โมโหมาก บอกว่าทำอะไรไม่ไว้หน้าแม่
เราก็ งง เลยอยู่ดีๆแม่รู้แระไงละรู้ก็ดีซิ เราคิด เก็บอกว่าอย่าโทรมาบ่อยรำคาณแม่บ่น
ดูมันเซงจิต ก้ทะเลาะกันเรื่อยๆทางโทรศัพท์
[เค้าจะเป็นประเภทถ้าอยู่ต่อหน้าจะไม่กล้าพูดอะไท่ทำร้ายจิตใจเราแต่พอออกไปแระ สุดๆ]
วันนั้นวันที่เค้ากลับมาจากบ้านแม่ เค้าโผเข้ามากอดเราแล้วร้องไห้น้ำตาไหล
เราก็ถามว่าเป็นอะไร เด็กบ้าอย่าร้องนะเค้าไม่ได้ตาย
หรือ หนีตัวเองไปไหนซักหน่อย
[มารู้ตอนหลังว่าที่เค้ากอดเราแล้วร้องไห้เพราะว่า
เค้าดีใจ ที่ได้กอดเราอีกครั้งหัวใจมันหวิว ดีใจได้ของรักกลับมาอยู่ในอ้อมกอดเค้าอีกครั้ง
เค้าบอกน้ำตาไหลเอง]
พอเค้าเดินไปเปิดตู่เย็นก็เห็นดอกไม้ว่างอยู่และมีข้อความที่เราเขียนไห้เค้าพร้อมแหวน 1 วง
ข้อความที่เขียน เขียนเพราะช่วงที่เค้าหายไปเราคิดถึงเค้ามาก
เค้าก้ยิ้มน้ำตาคลอแล้วก้หอมแก้มเราหลังจากนั้นก็อยู่กันอย่างมีความสุข
ได้ประมานวัน เสาร์ ที่ 20 กุมภาพันที่ผ่านมา เค้าไม่ค่อยสบาย
แล้วบ่นหงุดหงินเราก็ นะทำยังไงก้ไม่ลง เค้าบอกจะไปหาแม่แล้วจะกลับบ้านต่างจังหวัด
แล้วจะกลับมาเอง ก่อนไปก็กอดเค้าแล้วบอก รักเรานะรีบกลับละรอเรานะ ก็บอกเค้าไป
ส่งเค้าขึ้นแทกซีเค้าไปได้ประมาน30 นาที ก็มีข้อความเข้ามาว่า เราเลิกกันเหอะ
อยู่ไปก็ไม่มีไรดีขึ้น ไห้มันจบแค่นี้ เราอ่านจบก้ ตอบข้อความเค้าไปว่า อืม
นั้นสบายใจเมื่อไหรก็เข้ามาคุยกันไห้จบๆไปวันั้นวันเสาร์
เราก็ไม่ได้โทรหาหรือโทรคุยวันอาทิตย์อีก 1 วันของความทรมาน
อยากโทรแต่ก็ไม่ได้โทรวันจันทร์ตอนบ่ายๆมีข้อความเข้ามา บอกว่า
เป็นอย่างไรมั่งสบายดีไหมถ้าสบายดีจะได้ไม่ต้องห่วงเรา
เราก็โทรกลับไปเค้าก็รับสาย เค้าบอกว่าเค้าก็ไม่ไช่ว่าไม่รักเรา
ความผูกพันที่มีมันมากจนไม่สามารถตัดใจจากเราไปได้คิดถึงช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกันแล้วมีความสุขมาก
เค้าบอกว่า เค้านอนร้องไห้ทุกคืน ยังทำไจไม่ได้ เราก็เลยบอกไปว่า
ถ้ายังตัดใจไม่ได้ก็กลับมาซิ กลับมาอยู่ด้วยกันก่อน
จนกว่าจะพร้อมแล้วเราค่อยคุยกันอีกครั้งก็ตกลงจะกลับแต่ขอเวลาหน่อย
รอไห้สบายใจ เราก็ ok เราก็โทรหาเค้าทุกวันแต่เค้าจะปิดมือถือช่วงกลางคืนเค้าบอกนอนกะป้า
[เค้าจะนอนกับป้ากับย่าตั้งแต่เดกๆ]เกรงใจป้านานๆเข้าเปง10วันโทรมามั่งไม่โทรมามั่งเรา
โทรไปไม่ติดมั่งไม่รับมั่ง
ชักทนไม่ไหว เลยมานั่งหน้าคอม
แล้วก็ไช้แผนหน่อยโดยการแอส hi5 โดยใช้hi5 2 อัน
แอสเข้าไปเค้าจับได้ 1 เหลืออีก 1 ก็เข้าไปดูตลอดเวลาที่ผ่านมาว่าเกิดอะไรขึ้นมั่ง
[เคยคุยกันว่าจะไม่ยุ่งกะ msn hi5 เค้า]ก็ดูไปเรื่อยๆอาศัยเพื่อนเค้าถามๆตอบๆเพื่ออยากรู้ว่าเค้าอยู่ไหน
จากความไว้ใจ ไช้เวลาอยู่เกือบ10วันในการอ่านที่มีคนมาเมนท์เมนตอบอ่านหมด
หาวิธีเข้าhi ทุกอันทุกคน ด้วยความอยากรู้ความจริง ได้ความว่าตอนนี้ ทำรายงานอยู่
นี้คือที่จับใจความได้ กจนมาวันหนึ่ง วันที่6 มีนา เวลา5 โมงกว่าๆ
มีข้อความหนึ่งที่เพื่อนเค้าถามว่า แล้วตอนนี้แก่อยู่ไหน
ประโยคที่เรารอคอยมานานแสนนานนี้แหละมีคนถามแล้ว
เค้าตอบกลับมาว่าทำรายงานอยู่ห้องเพื่อน หัวใจเค้า แทบหลุดออกมาเลย
ตลอดเวลาที่เราเชื่อใจ แล้วก็ขอเค้าว่า โกหก ปลิ้นปล้อน กะล่อน ตอแหล
ขอ นะ พออ่านจบผมก้ไส่เกงยีนหาเสื้อหยิบหมวกกันน็อก ตอนขับมอไซร์ เห็นเลยว่า
หัวใจเรามันวิ่งไปก่อน รถที่เราขับ ขับ 100+ได้มั่ง หัวสมองว่างเปล่า
มันไม่ได้คิดอะไรเลยขับไปถึงตึกที่เพื่อนเค้าอยู่ เวงกรรมหัวใจเต็นเร็วมาก
กูไม่รู้ว่าเพื่อนมันอยู่ห้องไหนเวงกรรมจริงๆ เลยถามคนแถวนั้น
พอรู้ก็อาศัยช่วงที่มีคนออกมาขึ้นไปพอขึ้นไปถึงห้องเพื่อนเห็นกะเป๋า
[เราหยิบกะเป๋าออกมาล้วงเข้าไปหยิบกะเป๋าตังเค้าก่อนเลยเพื่อดูสิ่งที่อยู่ในกะเป๋าว่าเป็นรูปไคร]
[ไว้ต่อนะครับ]
ต่อท้าย #4 6 มี.ค. 2553, 22:52:39 นอนไม่หลับมาเปง 10 วันแระช่วงนี้นอนไม่ไหลับเลย
ตอนแระกินยาอก้แพ้กะเบียร์ ก้กลับซัเทียงคืนตืนตี 3 เลยเอาไหม่เอา โซแลมมากิน
ตบเยร์ตาม หลับ สบายหน่อย 5 5 5 + รักากก็ช่ำมาก
ที่มา กูเกิ้ลกูรู
ความรักของผม
ผมไม่รู้นะความรักของคุณเป็นไง แต่นี่ความรักของผม
ผมได้มีโอกาสได้รู้จักเด็กม.5คนหนึ่งที่ จ.เชียงใหม่
รูปร่างสูงใหญ่เราติดต่อกันทางเน็ตเล่นเอ็มคุยกันอยู่นานและนัดเจอกัน
เขามารับผมที่เชียงใหม่ หน้าตาเขาใช้ได้ผมเห็นก็หลงรักเลย
พูดจาน่ารัก
เขาพามาที่ห้องพักของเขาซึ่งค่อนข้างรกอยู่บ้างเหมือนไม่ค่อยได้อยู่เท่าไหร่และเราก็มีอะไรกัน
ยอมรับว่าเขาเก่งเกินวัยชำนาญเรื่องนั้นมาก
จากวันนั้นผมคิดว่าคงจะต้องคบกับเขาไปนาน ๆ
ผมไปหาเขาอีกแต่คราวนี้ดูเขาร้อนรนกว่าครั้งที่แล้วและเราก็มีอะไรกันอีกสองครั้ง
เขาทิ้งให้ผมอยู่ที่ห้องคนเดียวแล้วเขาก็หายไปทั้งคืนและโกหกผมว่าพ่อให้กลับบ้านที่ต่างอำเภอ
เขาบอกว่าพ่อเป็นตำรวจเพราะเห็นเขาใส่แหวนตำรวจผมหลงเชื่ออย่างสนิทใจ
มีอยู่วันหนึ่งผมไปหาเขาที่โรงเรียน
เขาเจอผมเขาโกรธมากและด่าว่าผมไปวุ่นวายกับเขามากผมเสียใจ
และเขามาส่งผมกลับเขาบอกว่าไม่ต้องมาหาเขาอีกเขามีแฟนแล้ว
ผมอึ้งมากแทบกลั้นความรู้สึกไม่อยู่
ปรากฏว่าตำรวจที่ว่าเป็นพ่อเขานั้นคือแฟนเขาเองและอยู่ในตัวเมืองนั่นแหละ
ผมไปสืบจนทราบว่าเด็กคนนี้เขาจะเล่นเน็ตหาคู่นอนไปเรื่อย ๆ
โดยที่แฟนเขาเองจะรู้หรือเปล่าผมไม่ทราบแต่เขาโกหกเก่งมากไม่น่าเชื่อเลยว่าเด็กวัยขนาดนี้จะใช้เซ็กส์ได้อย่างฟุ่มเฟือย
ถ้าแฟนเขารู้ว่าเด็กของเขาใช้ชีวิตแบบนี้จะทำอย่างไร
เป็นผมคงเสียใจมากกับความไม่พอของเขา
ขนาดผมโดนเขาหลอกผมยังเสียใจขนาดนี้แต่ถ้าเป็นแฟนเขาคงรับไม่ได้แน่ๆ
และได้ข่าวมาครั้งล่าสุดเขาไปหาคนใหม่แล้วและทิ้งตำรวจคนนั้นไปแล้วที่ทราบเพราะผมโทรไปหาเขาและเจอแฟนใหม่เขารับสายเขาขอเคลียร์กับผมและเขาจะเริ่มต้นใหม่กับคนใหม่ของเขาผมว่าคงไม่ง่ายอย่างนั้นแน่ตราบใดที่เขายังไม่รู้จักคำว่าพอ
ผมได้ตัดใจจากเด็กคนนั้นไปแล้วแต่ก็อดคิดถึงวันเก่าๆที่เคยมีอะไรกันและเขาให้ความหวังกับผมไว้มาก
ขอให้เธอโชคดีกับคนใหม่นะแล้วหวังว่าเธอคงไม่ทำลายเขาอย่างที่เธอทำกับทุกคนนะ
ลาก่อนเด็กแก่แดดหลอกคนเขาไปทั่ว
ทำไมต้องหลอกให้รักแล้วก็จากไป
อย่างนี้นะ
ที่มา FWmail
